خط آسمان
بلند است شهر من
خط آسمان
بلند است.
پاییز بر
تو فرو می‌ریزد،
آرام و
انکار ناپذیر
صبور و
سهمگین
نفس
مسمومت را می‌بلعد
و صداهای
گوشخراشی که از جریان رگ‌هایت بر می‌خیزد را
در
ابرهایش محو می‌کند.
خط آسمان
بلندن است شهر من،
شهر عزیز
من!
بلندتر از
ارتفاع دود گرفته و رقت‌بار برج‌هایت
در خوابِ
کرم‌هایی که زیر پوستت غیلوله کرده‌اند
گنداب موج
می‌زنند.
و از ریشه‌های
عقیم ساختمان‌هایت
مرگ می‌روید
خراشی بر
آسمان نخواهی انداخت،
نه آن
گونه که بر زمین انداخته‌ای
پاییز
چنگال‌هایت را می‌جود.
پاییز بر
تو می‌بارد ، اما
چرک تنت
تمام نمی‌شود
چه بی‌شرمانه
پستی.
مهر ماه
91
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر